Dibe ku ez jixwe pir dubare dibim, lê şîna agirîn a vê Volvo S60 Polestar qet ji serê min dernakeve…
Heşt roj berê min gotarek dinivîsand ku hebûna vê çapa super taybetî li Salona Los Angeles-ê piştrast dike, û îro, bi sedan mirovên bextewar derfet dîtin ku vê nusxeya bêhempa ji nêz ve bibînin. Erê, ez qebûl dikim! Ez hinekî çavnebariya van mirovan dikim… Lê ez hê bêtir çavnebariya birêz (an xanimê) dikim ku 300,000 $ ji bo beşa performansa bilind a Volvo, bi hevkarî digel Polestar, da ku vê S60-a "ehmeqî" ya ecêb biafirîne.
Wekî ku min di gotarên berê de jî got, ez bawer nakim ku Volvo xwe wekî "girîng" destnîşan bike û ew qas taybetmendiyê bide vî xerîdar. Ne adil e ku meriv hilberîna yek ji baştirîn gerîdeyên marqeyê yên heya niha qedexe bike, heke ne ya çêtirîn be, tenê xerîdarek (çiqas taybetî jî) bextewar û dilşewat bihêle ku em hemî rojek xewna xwe ya S60-ê hebe…
Lê ez li ser wê difikirim, bi hevoka ku min tenê nivîsand ez difikirim ku min jixwe stratejiya lîstikê ya ku dêwek swêdî bikar tîne fêm kir. Di sê gotarên ku min li ser vê Volvo S60 Polestar nivîsandiye de, min her gav dilgiraniya xwe ji îhtîmala ku ev bahoza Nordîk nekeve hilberînê, ronî kiriye. Bi gotineke din, ez pir girîngiyê didim vê rastiya “hêsan” û bi vê yekê, ez hê zêdetir eleqeya li ser sifatên vê “fêkiyê qedexe” radikim. Encama ku baş e, bi nebûna destê kesî hê çêtir tê çêkirin.
Digel vê yekê, ez ê dev ji xwarina vê sabûn operayê berdim û bê şik bêjim ku "Volvo dê bi kêmî ve çend kopiyên din ji vê S60 Polestar çêbike". Eger wisa nebe… baş e, ger wisa nebe, divê hurmet û hezkirina ku Volvo ji xerîdarên xwe re heye were pesnandin. Lêbelê, ew hîn jî vebijarkek xirab e.
Nivîs: Tiago Luís
Wêne: Autoblog