Fiat Uno Turbo d.w.z. , Volkswagen Polo G40, Peugeot 205 GTi, Citroën AX Sport (en GTI). Allemaal cultmodellen, velen van hen konden niet ontsnappen aan de "klauwen" van transformaties van twijfelachtige smaak en bruikbaarheid.
Onder hen was de Fiat Uno Turbo, d.w.z. een van degenen die "leed" met deze aanpassingen, en juist om die reden, wanneer een origineel model te koop wordt aangeboden, is het een kwestie van zeggen "stop de persen!".
Dat was precies het geval met de Uno Turbo i.e. waar we het vandaag over hadden. In 1988 nieuw gekocht in Portugal, uiteindelijk "emigreerde" naar de VS in 2020 en de verkoop ervan werd nieuws.
Het lijkt niet eens alsof er zoveel kilometers zijn
Aangekondigd in de "Bring a Trailer", werd deze Fiat Uno Turbo ie onlangs geveild voor $ 16.800 (ongeveer 14.500 euro), wat betekent dat iemand een 1988 Uno Turbo ie kocht voor een prijs niet ver van een nieuwe. , maar veel bescheidener Fiat Panda Sport.
Volgens de aankondiging heeft dit exemplaar van de Uno Turbo i.e. al een respectabele kilometerstand van 202.000 kilometer. Een meer gedetailleerde analyse van de foto's onthult echter het zorgvuldige onderhoud of de bewaring van deze 33 jaar oude machine, die niet zoveel kilometers lijkt te hebben.
Ook volgens wat je kunt lezen in de "Bring a Trailer", voordat deze de Atlantische Oceaan overstak, onderging dit apparaat een grondige revisie, waarbij niet alleen nieuwe vloeistoffen en filters werden ontvangen, maar ook een batterij en zelfs een afstemming om in de beste te zijn conditie.
Naast de auto krijgt de gelukkige die deze Fiat Uno Turbo i.e. met Portugees kenteken heeft gekocht ook nog een serie originele extra onderdelen zoals een grille, een instrumentenpaneel, een turbocompressor, een inlaatspruitstuk en zelfs de hoofdsteunen.
Met 105 pk laat de motor van de Uno Turbo i.e. nog steeds veel petrolheads dromen.
De Fiat Uno Turbo i.e.
Oorspronkelijk gelanceerd in 1985, zou de sportievere Fiat Uno in productie blijven tot de jaren 90 van de vorige eeuw. Het verkochte exemplaar uit 1988 had een 1,3 l tetracyclische motor die dankzij de turbocompressor 105 pk en 146 Nm debiteerde.
Het lijkt niet veel, maar wanneer het wordt geassocieerd met de 845 kg die het beschuldigde, kon het al in iets meer dan acht seconden 100 km/u bereiken en 200 km/u bereiken (), cijfers van respect voor hoogte. De "ouderwetse" turbo (alles of niets) garandeerde extra respect, vooral bij het uitkomen van bochten.
Deze sportversie werd aan de kaak gesteld door een reeks esthetische details, sommige typisch voor de jaren 80, zoals de zelfklevende zijstrip. De Turbo (elektronische injectie) onderscheidt zich van de andere Uno door specifieke 13″ wielen, een achterspoiler, gekleurde grille, sportstoelen en een Sony-geluidssysteem.
Met de restyling van de Uno in 1989 kreeg de Turbo i niet alleen een look die hem dichter bij de Tipo bracht, maar ook meer vermogen, nu met 118 pk (de legende gaat dat er in werkelijkheid meer dan 130 pk waren), nu gewonnen uit een blok met 1.4 l, nog steeds met vier cilinders, maar geassocieerd met een turbo Garrett T2.