Ricardo Leal dos Santos, maakt deel uit van het Dakar winnende team, het Monster Energy X-raid Team, en werd vergezeld door Paulo Fiúza, beiden aan boord van een 2993cc en 315 pk MINI All4 Racing.
Blijf nu bij ons interview:
1e – Welke balans maak je van deze Dakar?
De balans is zeer positief, in feite hebben we de belangrijkste doelstellingen van de deelname behaald, namelijk het winnen van de Dakar als team en naast het winnen, eindigden twee van onze renners als eerste en als tweede overall. We wilden ook evolueren als renners en ik denk dat dat heel goed is gelukt door de tijd die in de verschillende etappes is vastgelegd te demonstreren. Individueel was het enige punt minder behaald in het eindklassement, dat enigszins geconditioneerd was door het ongeluk dat we in de modder hadden. Toch is de eindbalans erg goed...
2e – Is er potentieel voor het team om meer te evolueren, of is er een fundamentele beperking in het project, namelijk in de auto?
Ik denk dat er kansen zijn om nog meer te evolueren, er zijn al verschillende evoluties van de auto gepland. In een project als dit moet je in fasen en sectoren evolueren en dat is wat er gebeurt. Sterker nog, dit jaar is het verschil al opgemerkt...
3e Wat is het beste en het slechtste moment dat ik heb meegemaakt in deze editie van 2012?
Het ergste is zonder twijfel het moment van modder en het beste ... het beste kan het einde zijn, wanneer we ons realiseren dat we de doelen hebben bereikt, we de race als team hebben gewonnen en individueel wonnen we de laatste etappe, die is fantastisch want het is onze eerste keer. Maar er waren veel goede momenten tijdens de race.
4e Hoe werden die twee uur van ondraaglijke pijn in de 3e etappe beleefd?
Er kwam veel in me op... Aanvankelijk leek het niet hopeloos, ik dacht dat als de eerste auto ons hielp, we daar zonder problemen weg zouden kunnen komen, maar toen was het niet de eerste auto, het was de tweede, het was niet de tweede, het was de derde... We zagen de race wegglippen en het schoot allemaal door onze gedachten. Het basisidee in dit soort situaties is om kalm te blijven en na te denken over de alternatieven die we hebben, maar natuurlijk werden we wanhopig omdat alle logische hypothesen uitgeput waren. Uiteindelijk zijn we erin geslaagd om daar goed te komen, ondanks het verdriet om de race verloren te zien gaan. We hebben ons werk gedaan en wat we moesten doen, zijn situaties van een Dakar ... het is gebeurd, het is gebeurd ... Het is nodig om de motivatie niet te verliezen en in de volgende fase terug te keren naar de aanval.
5e – Heb je het gevoel dat je een beter resultaat had kunnen behalen zonder de hulp aan Nani Roma en Holowczyk?
Al met al nee, onze race werd beïnvloed door het eerste probleem en dat was de grootste hindernis. Door Nani Roma te helpen, waren we alleen afhankelijk van het feit dat als we die dag niet waren gestopt om hem te helpen, we op de tweede plaats stonden in het algemeen klassement en dat is altijd een goede zaak om te registreren, maar dat was niet wat het eindresultaat bepaalde van het ras.
6e – Wat heb je het meest gemist?
Van huis
7e – En verder?
Of koffie… Het probleem is niet eens het gebrek aan koffie, het probleem is dat er geen manier is! Maar ondanks dat zijn we er deze keer in geslaagd om 100% wakker te blijven.
8e – Wat vond je het leukst aan deze Zuid-Amerikaanse Dakar-versie?
De etappes waren erg interessant vanwege de vereiste techniek, de schoonheid van de sporen en het toezicht op de lokale bevolking. Het was heel goed en heel mooi, het was brutaal!
9e – Makkelijker of moeilijker dan de Afrikaanse versie van de test? Welke heb je liever?
Ik geef de voorkeur aan de Zuid-Amerikaanse versie, maar de moeilijkheidsgraad is aan beide kanten vergelijkbaar. Deze Dakar was veel moeilijker dan de andere die we in Afrika hebben gedaan, in mijn specifieke geval is het kwalitatieve verschil van de auto gigantisch. Vorig jaar kon ik bijvoorbeeld geen 2 km gaten en greppels achter elkaar doen omdat mijn auto het niet toestond, deze auto deed het zonder problemen. De Zuid-Amerikaanse versie heeft meer kronkelende tracks, zeer technische stukken en is vanwege dit soort moeilijkheidsgraad veel interessanter om te vergelijken.
10e – Volgende avonturen?
Ze moeten nog worden gedefinieerd, maar ik zou graag terugkeren naar Australië voor Quads-rally.
Paulo Fiuza naar links, Ricardo Leal dos Santos aan de rechterkant
| 
| 
|
| 
| 
|
Ricardo Leal dos Santos: Officiële pagina
Ook dank aan de mensen die dit interview mogelijk hebben gemaakt.