'Neem deze jongeman in dienst. Gesigneerd: Juan Manuel Fangio”. Met een aanbevelingsbrief als deze, ondertekend door een Formule 1-legende, en een tas vol verlangen, ging de jonge Argentijn Horacio Pagani naar Italië om een droom waar te maken: werken voor een geweldig merk in auto's.
Zoals we weten, heeft Horacio Pagani dit en nog veel meer bereikt. Met een carrière die nauw verbonden is met Lamborghini, werkte Horacio Pagani niet alleen voor een geweldig merk, maar richtte hij ook een merk op met zijn eigen naam: Pagani Automobili S.p.A.
Tegenwoordig is Pagani een ware showcase van dromen. Een showcase die Razão Automóvel via zijn YouTube-kanaal niet mocht missen op de Autosalon van Genève 2018.
Maar dit artikel gaat niet over de fantastische Pagani Huayra Roadster, het gaat over het verhaal van Horacio Pagani.
Een verhaal dat begon in het kleine stadje Casilda (Argentinië) en tot op de dag van vandaag voortduurt in de prachtige stad Modena (Italië). En zoals bij elk goed verhaal, zijn er tal van fantastische momenten om te vertellen in een lang artikel, zelfs een heel lang artikel. Dus... Magnetron de popcorn jongens!
Opmerking: "Magnetron popcorn", dit is voor jou Bruno Costa (een van AR's meest attente lezers op Facebook)!
Hoe het allemaal begon
Horacio Pagani werd geboren op 10 november 1955 in Argentinië. In tegenstelling tot de grote namen in de auto-industrie zoals Enzo Ferrari, Armand Peugeot, Ferrucio Lamborghini of Karl Benz - de lijst zou kunnen gaan, maar het artikel is al te lang - is de oorsprong van Horacio Pagani bescheiden.
Pagani was de zoon van een Argentijnse bakker en toonde al op jonge leeftijd een bijzondere voorliefde voor auto's.
In tegenstelling tot de meeste kinderen, waarvan ik denk dat ze hun tijd verdeelden tussen voetbalwedstrijden en andere activiteiten - zoals bellen rinkelen, stenen gooien naar rivalen in de 6C-klasse en andere dergelijke ongelukken... wie dan ook, wie dan ook! Horacio Pagani bracht "uren achter elkaar" door in de studio van Tito Ispani, waar vliegtuigen en schepen werden vervaardigd en op schaal werden gegoten.
Het was in dit atelier dat Horacio Pagani zijn eerste stappen zette in de kunst van het manipuleren van materialen, en materiële vorm te geven aan wat in zijn verbeelding was. Een obsessie die, zoals we allemaal weten, tot op de dag van vandaag voortduurt.
Hij was nog geen 10 jaar oud en de kleine Horacio Pagani zei al dat het zijn droom was om zijn auto's in internationale salons te laten exposeren.
Ik kan me zelfs zijn klasgenoten voorstellen, met gekneusde knieën en zwetende voorhoofden, naar hem kijkend en denkend: “deze jongen slaat niet goed… Laten we hem een ent badass geven”. Laten we gaan! Dit mag natuurlijk niet zijn gebeurd.
Maar zelfs als het zou gebeuren, was dat niet wat de jonge Pagani ervan weerhield zijn droom na te jagen en zijn techniek te perfectioneren door middel van miniaturen. Miniaturen dan degenen die echte antichambres waren van wat zou komen.
Horacio Pagani was ook een groot bewonderaar van Leonardo da Vinci - nog een bewondering die hem een paar blauwe plekken moet hebben bezorgd tijdens schoolpauzes. Maar afgezien van pesten en terugkeren naar de feiten van onze geschiedenis, is de waarheid dat Horacio Pagani met dit genie van de renaissance de overtuiging deelde dat "kunst en wetenschap hand in hand kunnen gaan".
Kijkend naar de bedrijven en het intellect van Horacio Pagani, is het niet verwonderlijk dat Pagani in 1970, op 15-jarige leeftijd, de complexiteit van zijn projecten begon te vergroten.
Het oorspronkelijke project betrof een kart, maar gezien de schaarste aan middelen, kozen ze ervoor om twee motorfietsen te bouwen, zodat er geen "te voet" kon zijn. Slechts twee jaar later, in 1972, werd de eerste auto met de handtekening van Horacio Pagani geboren: een fiberglas buggy gebouwd op basis van een Renault Dauphine.
Horacio Pagani wilde meer
Het was in één oogopslag dat de faam van bekwaamheid zich verspreidde door de stad Casilda, Argentinië. Toen begon het bestellingen te regenen voor carrosserieën en laadbakken voor bedrijfsvoertuigen bij het huis van Horacio Pagani. Maar voor de jonge Pagani was bekwaam zijn niet genoeg. Sterker nog, het was nog lang niet genoeg!
Zie galerij:
Het was in deze ruimte dat Horacio Pagani zijn eerste serieuzere projecten belichaamde.
Horacio Pagani wilde meer zijn dan alleen een vaardigheid, hij wilde de materialen en techniek beheersen. En daarom volgde hij een opleiding industrieel ontwerpen aan de Universidad Nacional de La Plata in Buenos Aires. Hij voltooide de cursus in 1974 en het jaar daarop schreef hij zich in voor een andere cursus, aan de Universidad Nacional de Rosario, om een graad in werktuigbouwkunde te behalen.
de kans grijpen
Hij was nog niet klaar met de opleiding werktuigbouwkunde toen Pagani in 1978 zijn eerste uitnodiging «à seria» ontving. Een uitnodiging van Oreste Berta, de technisch directeur van de Formule 2 van Argentinië, om te helpen bij het ontwerpen en bouwen van een Renault eenzitter. Pagani was net 23 jaar oud.
De jonge Pagani had echter een klein probleempje… hij had in zijn leven nog nooit een Formule 2-auto gezien! Niet eens aan een project van die omvang gewerkt...
Het is bij deze gelegenheden dat gewone mannen van genieën zoals Horacio Pagani worden onderscheiden. De Argentijn slaagde erin om van de grond af een eenzitter te ontwikkelen, met alleen technische handleidingen, de aanduidingen van Oreste Berta en enkele eenzitters waar hij toegang toe had.
Volgens de legende werd meer dan 70% van de onderdelen van de monocoque met de hand gemaakt door Horacio Pagani zelf.
Het was toen dat het "sleutel" moment in de carrière van Horacio Pagani plaatsvond. Oreste Berta was een vriend van één… Juan Manuel Fangio, vijfvoudig wereldkampioen Formule 1! Er wordt gezegd dat Fangio zo onder de indruk was van Horacio's talent dat daar een vriendschap voor het leven ontstond. Genieën begrijpen elkaar...
de grote verandering
Tegen die tijd was Argentinië te klein voor het talent en de ambitie van Horacio Pagani. Daarom besloot Horacio in 1982 naar Europa te komen, meer bepaald naar Italië, het land van de supercars.
In zijn bagage had hij een krachtig wapen. Niets meer, niets minder dan vijf aanbevelingsbrieven ondertekend door Juan Manuel Fangio, gericht aan de belangrijkste mannen in de Italiaanse auto-industrie.
Onder hen Enzo Ferrari zelf, oprichter van het merk "ongebreidelde paarden", en Giulio Alfieri, een van de meest vooraanstaande ingenieurs in de Italiaanse auto-industrie (met een lange geschiedenis bij Maserati en Lamborghini).
Enzo Ferrari wilde niets weten over Horacio Pagani, maar Lamborghini zei: ingehuurd!
In 1984 leidde Horacio Pagani al het Lamborghini Countach Evoluzione-project, de eerste supercar in de geschiedenis met koolstofvezelpanelen. Vergeleken met het productiemodel woog de Countach Evoluzione 500 kg minder en deed hij 0,4 seconden minder dan 0-100 km/u.
Horacio Pagani had in slechts zes jaar tijd meer bereikt dan veel ingenieurs in hun hele carrière hadden bereikt. Maar hier bleef het niet bij...
Horacio Pagani. een onbegrepen genie
Het grote probleem met genieën? Alleen lopen ze soms te ver vooruit in de tijd. En de Countach Evoluzione, met al zijn koolstofvezel, was te ver vooruit in de tijd - althans voor Lamborghini. Een doorbraak die het begin en het "begin van het einde" betekende van Pagani's carrière bij Lamborghini. We zullen begrijpen waarom...
Ondanks het succes van het Countach Evoluzione-project, hechtte het management van Lamborghini weinig lof aan het gebruik van koolstofvezel. Pagani geloofde dat dit het materiaal was dat de toekomst van supercars en Lamborghini zou gaan vormen... nou ja, Lamborghini deed dat niet.
Als Ferrari geen koolstofvezel gebruikt. Waarom zouden we het gebruiken?
Nu we het antwoord weten, is dit argument lachwekkend. Maar Horacio Pagani lachte niet. Horacio Pagani's geloof in het potentieel van koolstofvezel was zo groot dat hij, geconfronteerd met de "ontkenning" van Lamborghini's management, besloot, op eigen risico en risico, naar de bank te gaan, krediet aan te vragen en een autoclaaf te kopen - een hoge -drukoven die dient om de koolstofvezel uit te harden en het proces te voltooien dat dit materiaal zo licht en resistent maakt.
Zonder deze autoclaaf had Horacio Pagani nooit de Countach Evoluzione voor Lamborghini kunnen bouwen.
De Lamborghini "Melon"
Lamborghini had het mis. En ze hoefden maar tot 1987 te wachten om te beseffen hoe fout ze waren. Jaar waarin Ferrari de F40 introduceerde. Een supercar gebouwd met… koolstofvezel! Voor velen de ultieme supercar in de geschiedenis.
Ik wil me de "meloen" van het management van Lamborghini niet eens voorstellen toen ze de Ferrari F40 zagen ...
En hoe anders had de geschiedenis kunnen zijn als Lamborghini vóór Ferrari op deze oplossing had gewed. Sterker nog, we zullen het nooit weten...
Na deze "witte handschoenplaat" nam de opvolger van de Countach natuurlijk al zijn toevlucht tot koolstofvezel - ze leerden van hun fouten.
In 1990 werd de Lamborghini Diablo geïntroduceerd en kort daarna verliet Horacio Pagani het Italiaanse merk definitief. Met hem nam hij de autoclaaf mee die Lamborghini ooit geldverspilling vond.
Zonder de autoclaaf van Horacio Pagani moest Lamborghini een andere kopen om door te gaan met de productie van koolstofcomponenten. Geen commentaar…
De geboorte van een nieuw merk
Horacio Pagani staat in de auto-industrie al lang bekend als een genie in het hanteren van materialen. Met dit wettelijke krediet verhuisde hij in 1991 naar Modena en opende hij zijn eigen ontwikkelings- en productiebedrijf voor composietmaterialen, Modena Design.
Kort daarna had Modena Design geen handen om te meten voor zoveel bestellingen van koolstofcomponenten.
Deze zoektocht gaf Horacio Pagani de financiële kracht en het vertrouwen om de laatste stap te zetten: het oprichten van zijn eigen automerk. Zo ontstond Pagani Automobili S.p.A in 1992.
Weer Fangio. Altijd Fangio!
De ontwikkeling van de eerste Pagani duurde zeven jaar en opnieuw was Juan Manuel Fangio essentieel voor het succes van Horacio Pagani. Het was Juan Manuel Fangio die de 'bakkerszoon' overtuigde om voor Mercedes-Benz motoren te kiezen en die het Duitse merk overtuigde om deel te nemen aan dit duizelingwekkende avontuur.
In 1999 werd op de Autosalon van Genève de Zonda C12 gepresenteerd, een supercar die een ware ode was aan de allernieuwste techniek, design en koolstofvezel.
In de eerste generatie had de Pagani Zonda 394 pk uit een door Mercedes-Benz ontwikkelde 6,0 liter V12 atmosferische motor. Genoeg om in slechts 4,2 seconden van 0 naar 100 km/u te gaan. In totaal zijn er slechts vijf exemplaren van de Zonda C12 gemaakt.
Dankzij de constante evolutie van het model - waarvan er minder dan 150 stuks werden geproduceerd in verschillende versies - bleef de Zonda in bedrijf tot 2011, toen zijn laatste evolutie werd gelanceerd: de Zonda R. Een model dat exclusief voor het circuit is ontwikkeld (niet voor racing…), uitgerust met dezelfde 750 pk sterke zesliter V12 die we aantroffen in de Mercedes-Benz CLK GTR.
Het verhaal gaat verder…
Tegenwoordig is de ultieme uitdrukking van Pagani Huayra. Een model waar ik in elke editie van de Autosalon van Genève op sta te spelen en te genieten voor lange minuten (soms langer...). Het is al vijf jaar zo.
Ik vergeet de artikelen die ik moet schrijven, de interviews die ik heb gepland, de foto's die ik moet maken en ik blijf daar gewoon staan ... gewoon naar hem kijken.
Ik heb geen woorden om te beschrijven wat ik voel bij het aanschouwen van Horacio Pagani's meest recente 'meesterwerk'.
De eerste keer dat ik Huayra zag, schreef ik dit artikel , die echter al wijst op het verstrijken van de tijd - de opmaak is een schande, ik weet het. Vergeet niet dat het 5 jaar geleden is en dat we onze site hebben veranderd!
Wat betreft de autoclaaf die Horacio Pagani uit Lamborghini heeft meegebracht… die staat vandaag nog steeds in dienst van Pagani! Horacio Pagani had geen geld, maar hij had passie, talent en wilskracht aan zijn zijde. Het resultaat is in zicht.
Zonder krachten te willen meten met de genialiteit en het genie van Horacio Pagani, is de geschiedenis van Razão Automóvel ook geschreven met dezelfde ingrediënten: passie, wat talent en veel wilskracht.
Wil je ons steunen? Schrijf je in op onze “autoclaaf” (klik hier) en deel dit artikel op social media. Het is slechts een klik verwijderd voor u, maar voor ons maakt het het verschil.