Geeft toe. Voor dit soort artikelen bezoekt u Ledger Automobile elke "heilige dagen" - en nu heb je nog een reden.
Tests, verhalen en het belangrijkste nieuws in de autowereld op afstand van een scherm. En vandaag nog een EXCLUSIEVE AUTOREDEN: een vergelijking tussen de Ford Focus RS Mk2- en Mk3-generaties. Ik zei dat je ons elke dag moest bezoeken, nietwaar?
Ik moet bekennen dat ik deze vergelijking al een tijdje in mijn portefeuille heb - ik kon het niet langer houden. Toen ik vandaag het kantoor binnenliep, opende ik niet eens mijn e-mailbox. Ik ging meteen naar mijn notitieboekje (waar ik de sensaties van elke auto noteer om later te onthouden) en begon meteen te schrijven.
Eerste opmerking:
Het notitieboekje van GuilhermeFocus RS Mk2 probeerde me te vermoorden. De Focus RS Mk3 is mijn vriend.
Het was duidelijk dat mijn aantekeningen niet alleen over de moordpogingen van de Focus RS Mk2 gingen, ik had sensaties die alleen mogelijk zijn in een sportwagen met een grote "D". Het was zo'n gedenkwaardige dag dat ik al snel ontdekte dat mijn geheugen nog vers is, ik heb geen "papieren hulp" nodig. Zelfs omdat ik de consumpties niet eens heb opgeschreven (ballen, ik vergat het!). Maar ze waren zeker hoog, rekening houdend met de twee rekeningen van 80 euro aan benzine die als bladwijzer op de pagina werden gebruikt.
Terugkerend naar de Ford Focus RS
Deze twee generaties van de Ford Focus RS kunnen niet meer van elkaar onderscheiden zijn. Het is evenmin een kwestie van uitzoeken wat de beste is, want die laatste is overal beter in. De Ford Focus RS Mk3 buigt beter, is evenwichtiger, heeft meer uitrusting, is comfortabeler en loopt meer.
Klaar… en de vergelijking is klaar. Rechts?
Mis. Het blijft om alles te vertellen. Dus wacht even, want dit is weer zo'n heel lang artikel. Ga de popcorn halen jongens...
Focus rs Mk3. sublieme dynamiek
Wat het rijgedrag in bochten betreft, is de Ford Focus RS Mk3 het meest wendbare model in het segment. Ik zei lenig. Ik zei niet dat het het meest effectief of het leukst was. Hij zei dat de Focus RS de meest wendbare hot hatch in het segment is. Al is de Ford Focus RS Mk2 natuurlijk ook effectief en leuk.
Ik zeg het geruststellend omdat ik op dit moment al elke hot hatch heb getest, met uitzondering van de nieuwe Renault Mégane RS — Fernando Gomes had dat voorrecht. De Honda Civic Type-R is misschien in staat om snellere bochten te nemen - de grenzen van het absurde afschuimen ... - maar de Ford Focus RS Mk3 voelt wendbaarder aan. De Audi RS3 lijkt misschien meer aan het asfalt gekleefd, maar de Focus RS is interactiever. De BMW M2... nou ja, de BMW M2 is achterwielaangedreven.
En als het tijd is om met het «mes tussen de tanden» te lopen, vraagt de Ford Focus RS aan niemand om toestemming. Het grijpt het asfalt vast zoals een kat de wand van een poel vastgrijpt bij de mogelijkheid om in het water te vallen.
Dit model is zo nauwkeurig en krachtig dat ik twijfel welke sneller zou zijn op een circuitdag: Focus RS, RS3, M2, A45 of Type-R? Ik heb de SEAT Leon Cupra 300 nog niet genoemd, maar geloof me, ik zou niet te ver verwijderd zijn van deze "wolfpack", ondanks dat hij minder krachtig is - de massale aanwezigheid van Leon Cupra-modellen op de Nürburgring is een goede indicator van de "sap" dat uit de verpakking kan worden gehaald.Spaans.
Maar het is wanneer we de DRIFT-modus inschakelen — in de rijmodi-knop — dat de Ford Focus RS Mk3 de ultieme glimlach van onze lippen tovert. Het elektronische management stuurt meer vermogen naar de achterkant, de vering is merkbaar soepeler dan in de RACE-modus (om het gemakkelijker te maken om met massaoverdrachten te spelen) en powerslides gebeuren met een gemak dat me doet geloven dat ik inspraak kan hebben. Wereldkampioenschap rally.
Dat is echt de focus van de Ford Focus RS: gemak. Elektronica helpt ons zo veel, om te doen wat we willen, wanneer we willen en hoe we willen, dat we zelfs denken dat we wonderkinderen aan het stuur zijn.
Sébastien Loeb? Ja, ja... Ik heb erover gehoord.
De manier waarop elektronica bij ons werkt, is zo effectief dat het ons niet stoort. Dank aan de GKN-mannen die het Twinster-koppelvectoringsysteem met dubbele koppeling hebben ontwikkeld dat de Ford Focus RS Mk3 aandrijft.
De ingenieurs van Ford waren verantwoordelijk voor de ontwikkeling van het algoritme dat dit systeem bestuurt om palen, bomen en andere obstakels uit de cabine te houden. Als je het technische niveau van dit artikel naar een hoger niveau wilt tillen, bekijk dan deze video.
En trouwens, abonneer je op onze Youtube kanaal . Dit weekend hebben we nieuws op het Razão Automóvel-kanaal… #adartudo
Dit koppel vectoring systeem zou geen goed doen als de rest van het chassis/ophangingen niet fantastisch waren. Het blijkt…
Het Focus-chassis is fantastisch. De leringen van Richard Parry-Jones zijn nog steeds erg aanwezig op de R&D-afdeling van Ford - weten ze niet wie Richard Parry-Jones was? Ik heb hier een paar regels over hem geschreven.
Wat betreft de ophanging, dankzij het adaptieve dempingssysteem, is het in staat om een goed niveau van comfort te bieden met dezelfde natuurlijkheid die oorlog voert tegen de hoektop. Met mijn buik vol powerslides en mijn opgeblazen ego liet ik de Ford Focus RS Mk3 vallen en ging op weg naar de Ford Focus RS Mk2. Ik had er nog nooit mee gereden. Maar door de uitdrukking van Diogo Teixeira, die kwam helpen met de dynamische foto's, beloofde het ding...
Op weg naar het verleden met de Ford Focus RS Mk2
Adaptieve vering? Binaire vectorisatie? Ja, natuurlijk... nee. Maar denk niet dat de Ford Focus RS Mk2 een model is zonder technologie. Toen het werd uitgebracht, was het zelfs van tevoren.
De Ford Focus RS Mk2 werd in januari 2009 aan de wereld gepresenteerd en er waren zeer goede mensen om te loensen naar de cijfers die werden gepresenteerd door de Ford Focus RS Mk2.
Een voorwielaandrijving met 305 pk vermogen? Onmogelijk.
Wat Ford in 2009 beloofde, leek onmogelijk: het leven zwart maken voor veel 'goede familie'-modellen met achterwielaandrijving en middenmotor. Maar het was niet onmogelijk. Vandaag, bijna 10 jaar later, is er geen gebrek aan voorwielaangedreven sportwagens om aan te tonen dat...
Een van de geheimen van de Ford Focus RS Mk2 heette RevoKnuckle - een mooie naam voor een complexer MacPherson-ophangingsschema. Dit systeem slaagde erin de stuurbewegingen te scheiden van de bewegingen van de ophanging, waardoor extreme variaties in de geometrie (ongeacht de belasting) werden vermeden, waardoor de vervorming van het contactoppervlak van de band met het asfalt werd vermeden. Het zelfblokkerende differentieel van Quaife was ook het doelwit van intensief werk door de ingenieurs van het merk.
Praktisch resultaat? Ondanks het vermogen van 305 pk verslindt de Ford Focus RS MK2 het asfalt met hetzelfde verlangen als een kind een biefstuk en frietjes verslindt.
Wat betreft de motor, het is hetzelfde vijfcilinder-in-lijnblok van 2,5 liter dat we in de Focus ST aantroffen — een blok dat werd geleend door Volvo en, zoals u zich herinnert, destijds toebehoorde aan Ford. Alleen op de Focus RS is deze motor spichtiger.
Hij heeft zuigers, drijfstangen en een speciale krukas, deels om de belastingen van de enorme Warner K16-turbo te ondersteunen, die de druk verdubbelt van 0,7 bar tot 1,4 bar in vergelijking met de Focus ST.
Ook de intercooler nam toe, het uitlaatsysteem werd volledig gereviseerd en de elektronica lachte niet mee. Praktische effecten? De Ford Focus RS Mk2 heeft een dappere trap! De 0-100 km/u duurt slechts 5,9 seconden, maar vertelt niet het hele verhaal. De topsnelheid is 262 km/u en er is altijd vermogen beschikbaar.
De knallen en geluiden die deze motor maakt, doen je rillen.
Er zijn geen geïnduceerde rateres zoals in de Focus RS MK3... maar er is een antwoord waardoor we het stuur vastgrijpen alsof ons leven ervan afhangt. En de waarheid is, het hangt er echt van af...
De Ford Focus RS Mk2 is zeer intens om te rijden. Heel heftig inderdaad. Op een schaal van 0 tot 10, waarbij "nul" staat voor leven in een boeddhistisch toevluchtsoord en "10" knuffelen op de snuit van een wilde tijger, is de Focus RS Mk2 een "zeven".
twee verschillende houdingen
Zoals u kunt zien, is de Ford Focus RS Mk2 een uitdagende auto om in te rijden. Het gewicht van de enorme 2,5-liter vijfcilindermotor aan de voorkant van het model zorgt voor massaoverdracht in een meer betrokken rijstijl, waardoor alle chassisreacties worden versterkt. Het is bekwaam, dat is het. Maar het beangstigt de meest onoplettende.
De Focus Mk2 handelt op een heel andere manier dan de Focus RS Mk3 - en het is niet alleen dat de ene FWD is en de andere AWD. De verschillen zijn dieper dan dat en worden al opgemerkt voordat de eerste curve is bereikt.
In de "oude" Focus RS moeten we objectief zijn in wat we willen doen en waar we heen willen. We moeten zo recht mogelijk remmen; laat de rem los voordat u naar binnen gaat; houd het traject met beslissing (veel beslissing) totdat we de binnenkant van de curve bereiken; en dan, ja, dan kunnen we van daaruit versnellen zonder grote drama's. De voorkant trilt een beetje, maar onze glimlach is verscheurd.
Als u een van deze stappen mist, wees dan voorbereid om te reageren.
Zweten ontstaat wanneer we te veel snelheid in de bocht nemen. Dan maakt elke correctiepoging de achterkant wakker en dwingt ons tot snelle reflexen. Rijden met de "oude" Focus RS is veeleisend en meedogenloos. Maar als we weten wat we doen, worden we getrakteerd op zeer snelle bochtenpassen.
De Ford Focus RS Mk3 vergeeft alles. Hij is waanzinnig snel (sneller dan zijn voorganger) en ook nog eens makkelijker te besturen. Als we in het "oude" alles moeten plannen, kunnen we in het "nieuwe" bedenken dat hij de meeste overdrijvingen vergeeft.
De 350 pk sterke 2.3 Ecoboost-motor heeft meer dan genoeg ziel om de twee assen te prikkelen en alle vier de banden te laten schreeuwen om “genoeg!”.
Naast vermogen in voldoende doses, geeft deze motor ons ook een volle uitlaatnoot. Ik wil niet eens weten of de beoordelaars worden veroorzaakt door elektronica of niet... de waarheid is dat ze de rijervaring verbeteren. En het gemis dat de Honda Civic Type-R FK8 zo'n uitlaat maakt...
Het is heel gemakkelijk om de Ford Focus Mk3 tot het uiterste te verkennen. En denk niet dat, omdat het gemakkelijk is, het minder lonend is... een auto besturen die doet wat we willen, wanneer we het willen en zoals we het willen, geeft ons een zeer bevredigend gevoel van kracht en controle.
In Mk3 doe ik en doe ik. Bij Mk2 doe ik dat en ik hoop dat het gebeurt terwijl ik aan het wachten was.
gemeenschappelijke plaatsen
Is het de moeite waard om op te schrijven wat je al weet? Dat het interieur van de Focus RS Mk3 nieuwer, beter uitgerust, beter gebouwd, enz. Ik denk het niet.
Dus ik zal olympisch die onnodige vergelijkingen negeren en gewoon zeggen dat de rijpositie van de Ford Focus Mk2 te hoog is - een erfenis die helaas is overgedragen naar de Mk3.
Ik zal ook zeggen dat ik het niet erg vond om de kinderen dagelijks naar school te brengen in een Ford Focus RS Mk3 — onder deze omstandigheden daalt het verbruik tot ongeveer 8 liter/100 km. En zeg ook dat als je niet de 50.000 euro hebt die nodig is om een Ford Focus RS Mk3 te kopen, de Ford Focus Mk2 een prima alternatief zou kunnen zijn. Anders, dat is waar, maar een geldig alternatief.
Bovendien is de motor van de Ford Focus RS Mk2 vergelijkbaar met die van de Volvo S60 Recce - een soort rallyauto die voortkwam uit de kruising van een bekende auto met een gevechtstank. Verdomme... kan niet wachten op de Ford Focus RS Mk4. Ford weet wat het doet.