De sectie Autopédia da Razão Automóvel presenteert u vandaag de verschillende ophangingsarchitecturen die onder onze auto's werken.
De ophanging is verantwoordelijk voor de demping en balansregeling van de auto en speelt een beslissende rol in het rijgedrag en het comfort van de auto. Sommige uitgebreider dan andere; sommigen meer bezig met comfort; anderen met prestaties. Dus laten we proberen te begrijpen wat hen onderscheidt.
Er zijn daarom zes hoofdtypen vering:
1- Stijve as of torsiestaaf
Dit systeem wordt altijd op de achteras toegepast. Bij een starre asophanging zijn de linker- en rechterwielen verbonden door een enkele as. Zo heeft beweging aan de ene kant invloed op de andere, waardoor het contact met de weg gemakkelijker verloren gaat. De assen en hun steunen zijn zwaar, waardoor de geveerde massa van de auto toeneemt. Omdat het echter goedkoop te produceren en vrij sterk is, wordt starre asophanging vaak gebruikt voor de achterwielophanging van instapmodellen.
2- Onafhankelijke opschorting
Dankzij de onafhankelijke wielophanging kunnen de linker- en rechterwielen afzonderlijk bewegen, wat geweldig is voor het opvangen van hobbels en kuilen op nationale wegen. In het geval van een auto met achterwielaandrijving helpt het ook om het vermogen effectiever over te brengen naar de linker- en rechterwielen. Het systeem is lichtgewicht, stabiel en zorgt voor een comfortabele rit. Het is echter een systeem dat niet zo goed profiteert van de bandencapaciteiten als van de dubbele draagarmen.
3- MacPherson-ophanging
Een eenvoudig veersysteem bestaat uit een veer, een schokbreker en een lage draagarm. De kolom verwijst naar de schokbreker zelf, die ook dit type vering ondersteunt. Het bovenste deel van de schokdemper ondersteunt het lichaam met een rubberen steun en het onderste deel wordt ondersteund door de driehoek. Doordat hij minder onderdelen heeft, is het gewicht lager en heeft hij dus een goede cilinderinhoud. Trillingen kunnen voor een groot deel worden geabsorbeerd. Het systeem is ontworpen door Earl S. MacPherson, vandaar de naam.
4- Dubbele driehoek
Een ontwerp dat de wielen op een boven- en onderarm samen ondersteunt. De armen hebben meestal de vorm van een "V", zoals een driehoek. Afhankelijk van de vorm van de armen en de tractie van de auto, kunt u relatief gemakkelijk veranderingen in de uitlijning en positie van de auto tijdens acceleratie regelen. Het is ook erg stijf, waardoor het een populaire keuze is voor sportwagens die op zoek zijn naar controle en stabiliteit. Het heeft echter een gecompliceerde constructie en gebruikt veel onderdelen, naast dat het veel ruimte in beslag neemt.
5- Multilink
Het is een geavanceerd systeem met dubbele draagarmen, dat drie tot vijf armen gebruikt om de aspositie vast te houden, in plaats van twee armen. Deze staan apart en er is veel vrijheid met betrekking tot plaatsing. Door het grotere aantal armen kunt u bewegingen in vele richtingen aan en houdt u de wielen te allen tijde in contact met het wegdek. Dit type ophanging wordt vaak gebruikt in de achterwielophanging van hoogwaardige auto's met voorwielaandrijving om de stabiliteit en hoge snelheid te behouden, en in auto's met achterwielaandrijving met veel vermogen om tractie te behouden.