Misschien begin ik nu al te repetitief te worden, maar het vurige blauw van deze Volvo S60 Polestar komt totaal niet uit mijn hoofd…
Acht dagen geleden schreef ik een artikel waarin ik de aanwezigheid van deze superspeciale editie in de Los Angeles Hall bevestigde, en vandaag hadden honderden gelukkige mensen de kans om dit unieke exemplaar van dichtbij te zien. Ja, ik geef het toe! Ik ben een beetje jaloers op deze mensen... Maar ik ben nog jaloerser op de heer (of dame) die in samenwerking met Polestar $ 300.000 heeft betaald voor de high-performance afdeling van Volvo om deze "domme" verbazingwekkende S60 te creëren.
Zoals ik in eerdere artikelen heb gezegd, geloof ik niet dat Volvo zichzelf als "belangrijk" opstelt en zoveel exclusiviteit geeft aan deze klant. Het is niet eerlijk om de productie van een van de beste auto's van het merk ooit te verbieden, zo niet de beste, om een klant (hoe speciaal ook) blij en tevreden te laten met de enige S60 waar we allemaal ooit van dromen...
Maar als ik erover nadenk, denk ik dat ik met de zin die ik zojuist heb geschreven de spelstrategie die de Zweedse reus gebruikt, al begreep. In de drie artikelen die ik heb geschreven over deze Volvo S60 Polestar, heb ik altijd mijn ongenoegen uitgesproken over de mogelijkheid dat deze Noordse orkaan niet in productie gaat. Met andere woorden, ik hecht te veel belang aan dit 'eenvoudige' feit en wek ik daarmee nog meer interesse in de kwaliteiten van deze 'verboden vrucht'. Conclusie, die goed is, wordt nog beter gemaakt door niet binnen ieders bereik te zijn.
Dat gezegd hebbende, zal ik stoppen met het voeden van deze soapserie en zonder twijfel zeggen dat "Volvo op zijn minst nog een paar exemplaren van deze S60 Polestar zal produceren". Als dat niet gebeurt... nou, als dat niet gebeurt, moet het respect en de genegenheid die Volvo heeft voor zijn klanten worden geprezen. Het is echter nog steeds een slechte optie.
Tekst: Tiago Luís
Foto's: Autoblog