Alvorens in te gaan op het thema dat als motto van deze kroniek dient, is het niet nutteloos om 15 jaar terug te gaan en de auto-industrie te bezoeken voor het nieuwe millennium. Tijd waarin de utilitaristen van de meer bescheiden merken eerlijk gezegd rudimentair waren in vergelijking met de familieleden van meer prestigieuze merken. In de eerstgenoemde was airconditioning meestal een optie (duur), waren alleen airbags aan de bestuurderszijde aanwezig, waren de motoren slecht, was de ruimte beperkt en was de standaarduitrusting beperkt. Binnen enkele seconden was het gesprek anders...
De hulpprogramma's in het algemeen waren precies dat: hulpprogramma's. Ze werden gebruikt voor kleine reizen en waren beperkt tot langere reizen. Met familie en bagage werd de zaak nog erger. Het gedrag liet te wensen over, het comfort volgde dezelfde lijn en de kwalitatieve en technologische kloof voor de andere segmenten was berucht.
Terugkerend naar het heden, van goedkope merken tot premiummerken, is de auto-industrie zo geëvolueerd dat er minimumnormen zijn waaraan alle auto's nu voldoen, zelfs de meest bescheiden. De airco-knop is nu in ieders cabine aanwezig, beveiliging (actief en passief) is geen optie meer en andere apparatuur wordt steeds meer gedemocratiseerd. Cruisecontrol, elektrische ramen, centrale vergrendeling, radio die naam waardig is, GPS...
Paradigmatische voorbeelden van deze evolutie zijn de gebruiksmodellen (segment B) en de goedkope merken. Ze zijn groter, de constructie is ronduit goed, de motoren zijn modern en de uitrusting royaal. Sluit op geen enkel gebied compromissen. Dus als de vraag louter rationeel was, zou het moeilijk zijn om deze auto's niet te zien als echte alternatieven voor premium voorstellen, aangezien ze alles doen zoals deze doen voor een fractie van de waarde: van punt A naar punt B reizen.
Premie nog zinvol?
De keuze tussen het een en het ander is echter niet meer zo rationeel als vroeger. Nu de problemen op het gebied van veiligheid, bewoonbaarheid en comfort zijn opgelost, wordt het onderscheid tussen premiummerken en goedkope merken tegenwoordig vooral gemaakt door ontwerp, technologische inhoud, prestaties en verfijning. Dit is de toegevoegde waarde van vandaag, meer dan ooit.
Moest een paar jaar geleden de keuze tussen het een en het ander – financiële zaken terzijde … – met wat rationele aannames moeten doen, tegenwoordig zijn diezelfde aannames steeds meer emotioneel van aard. Toen iedereen al een bevredigend niveau van veiligheid en comfort biedt, moesten de premiums iets meer gaan bieden. Vandaar dat de investeringen van premiummerken in de sex-appeal van hun auto's toenemen.
De auto is niet langer louter een vervoermiddel, maar een verlengstuk van onze persoonlijkheid, een statement van wie we zijn en wat we graag doen. Het beantwoorden van de initiële vraag: Premies zijn daarom vandaag net zo logisch als in het verleden. Misschien nog wel meer, dankzij de merken.
Toch vraag ik me soms tussen hen af: wat zou ik met al dat geld doen? Veel inderdaad. De waarheid is dat aan de ene kant de lage kosten vandaag goed zijn en de premies beter dan ooit. Welke portemonnee ook beslist, we zijn in ieder geval goed van dienst. Vroeger was dat misschien niet zo.