Συγκεντρώσαμε επτά μηχανήματα εξοπλισμένα με Κινητήρες Formula 1 και ελπίζουμε ότι αυτή η λίστα θα συνεχίσει να μεγαλώνει τα επόμενα χρόνια.
Σε αυτή τη λίστα υπάρχουν μοντέλα για όλα τα γούστα. Από εμπορικά φορτηγά μέχρι υπεραυτοκίνητα, χωρίς να ξεχνάμε μια πολύ ιδιαίτερη εταιρεία μεταφοράς ανθρώπων.
Αρκεί τα λεφτά να μην είναι πρόβλημα και να υπάρχει πολλή φαντασία, γιατί γεννιούνται μηχανές ικανές να μας κάνουν να ονειρευόμαστε.
Renault Espace F1
Το Renault Espace F1 είναι το αποτέλεσμα μιας συμμαχίας μεταξύ της Renault και της Williams για τον εορτασμό των 10 χρόνων Espace — θυμηθείτε ότι τη δεκαετία του '90, η Renault ήταν αυτή που προμήθευε τους κινητήρες στην ομάδα της Williams Formula 1. Από το Espace δεύτερης γενιάς έχουν απομείνει μόνο τα σχήματα του σώματος. Τα υπόλοιπα χρωστούσαν περισσότερα σε μια πραγματική Formula 1 παρά σε ένα οικογενειακό αυτοκίνητο.
Ο κινητήρας που χρησιμοποιήθηκε ήταν ο Renault-Williams FW15C V10 3.5 . Χάρη σε αυτόν τον κινητήρα, το Renault Espace F1 ανέπτυξε μια εκφραστική ισχύ 820 ίππων. Ο κινητήρας ήταν τοποθετημένος ανάμεσα στα δύο πίσω καθίσματα, σε κοινή θέα. χωρίς κανενός είδους απομόνωση — από τρέλα...
Ακόμη και σήμερα, οι επιδόσεις του Renault Espace F1 μπορούν να ανταγωνιστούν οποιοδήποτε supercar: από 0 έως 100 km/h σε μόλις 2,8 δευτερόλεπτα και τελική ταχύτητα 312 km/h.
Alfa Romeo 164 Procar
Ζήτω η Ιταλία! Τώρα αυτός είναι ένας πραγματικός ύπνος. Από τις κοινές προσπάθειες της Brabham και της ιταλικής φίρμας, η Alfa Romeo 164 Procar γεννήθηκε το 1988. Ένα μοντέλο που κάτω από ένα αμάξωμα πολύ κοντά στο μοντέλο παραγωγής έκρυβε μια πραγματική Formula 1.
Αφαιρώντας το πίσω τμήμα, ο όμορφος κινητήρας αποκαλύφθηκε V10 3,5 l 608 ίππων — αρχικά αναπτύχθηκε για να τροφοδοτεί τα μονοθέσια της Ligier στο Παγκόσμιο Κύπελλο F1.
Η Alfa Romeo σκόπευε, με αυτό το μοντέλο, να διαδεχθεί την BMW στο πρωτάθλημα Procar μιας μάρκας, όπου η γερμανική μάρκα διέθετε την BMW M1. Όπως και στο παρελθόν, το πρωτάθλημα Procar έπρεπε να χρησιμεύσει ως εκδήλωση υποστήριξης για τα Σαββατοκύριακα της Formula 1, αλλά η Alfa Romeo 164 Procar δεν έφτασε ποτέ σε αγώνες.
Όσον αφορά τις επιδόσεις, το 164 Procar χρειάστηκε μόλις 2,8 δευτ. για να φτάσει τα 100 km/h και έφτασε σε τελική ταχύτητα 349 km/h.
Ferrari F50
Διάδοχος της ιστορικής και αναγνωρισμένης Ferrari F40, η Ferrari F50 δεν θα μπορούσε να κάνει τον προκάτοχό της να ξεχάσει — … ίσως φταίει το σχήμα του αμαξώματος; Παρά τα πάντα, και βλέποντας τα σχήματά του σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι το F50 έχει γεράσει καλά.
Μιλώντας για τον κινητήρα, το V12 4.7 που κινούσε το F50 προερχόταν απευθείας από τη Ferrari 641 — το μονοθέσιο που αγωνίστηκε το 1990 για την ιταλική σκουντέρια. Στη Ferrari F50 αυτός ο κινητήρας διέθετε πέντε βαλβίδες ανά κύλινδρο (60 συνολικά), απέδιδε 520 ίππους και ήταν ικανός να αποδίδει 0-100 km/h σε μόλις 3,7 δευτερόλεπτα. Μέγιστο καθεστώς περιστροφής; 8500 σ.α.λ.
Εκτός από τον κινητήρα, η Ferrari F50 διέθετε ανάρτηση με ωστήριο, την ίδια διαμόρφωση που χρησιμοποιείται στα μονοθέσια αυτοκίνητα της Formula 1.
Ford Supervan 2 και 3
Αυτό συμβαίνει όταν αφήνεις ένα επαγγελματικό όχημα να ζευγαρώσει με ένα μονοθέσιο της Formula 1. Ένα βαν από την πλευρά του πατέρα, το μονοθέσιο της μητέρας. Ένας συνδυασμός που η Ford έχει βιώσει περισσότερες φορές σε όλη την ιστορία με άλλες γενιές Ford Transit.
Το Supervan 2, που κυκλοφόρησε το 1984, χρησιμοποιούσε α Cosworth 3.9 V8 DFL , που προέρχεται από το DFV που χρησιμοποιείται στη Formula 1, έχοντας «πιαστεί» στα 281 km/h σε δοκιμές στο Silverstone. Ο διάδοχος, το Supervan 3, θα ήταν γνωστός το 1994, με βάση το 2, που έλαβε το Cosworth HB 3.5 V8 , με περίπου 650 ίππους στις 13 500 σ.α.λ.
Porsche Carrera GT
Για εμάς, είναι το τελευταίο πραγματικά αναλογικό supercar. Το τελευταίο από ένα εξαφανισμένο είδος που έχει ήδη αξίζει την πλήρη προσοχή μας.
Κάτοχος ενός μεθυστικού ήχου, η Carrera GT ήταν ο κληρονόμος του κινητήρας V10 που ανέπτυξε η Porsche τη δεκαετία του 1990 για την ομάδα της Formula 1 Footwork. Το 1999, αυτός ο ίδιος κινητήρας θα έπρεπε να είχε χρησιμοποιηθεί στο 24 Hours of Le Mans, ωστόσο, οι αλλαγές στους κανονισμούς στο Le Mans άλλαξαν τους γύρους της γερμανικής μάρκας.
Ο κινητήρας τοποθετήθηκε σε ένα συρτάρι και η Porsche αφοσιώθηκε σώμα και ψυχή στην ανάπτυξη κάτι εντελώς διαφορετικού… της Porsche Cayenne! Το πρώτο SUV της μάρκας.
Χάρη στην εμπορική επιτυχία της Cayenne, η Porsche κατάφερε να συγκεντρώσει τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους για την ανάπτυξη της Carrera GT. Το έργο βγήκε από το συρτάρι και το αποτέλεσμα είναι ορατό: ένα από τα καλύτερα supercars στην ιστορία.
Mercedes-AMG Project One
Είναι το νεότερο μέλος αυτής της λέσχης περιορισμένης πρόσβασης — και τώρα έχει ένα οριστικό όνομα. Οι Mercedes-AMG W08 που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα της Formula 1 παρέχουν το σύστημα μετάδοσης κίνησης — το ίδιο 1.6 V6 turbo σε συνδυασμό με ένα ζεύγος ηλεκτροκινητήρων — συν ένα άλλο ζεύγος που βρίσκεται στον μπροστινό άξονα, συνολικής ισχύος άνω των 1000 ίππων.
Όλα ενσωματωμένα σε ένα αμάξωμα που βρίσκεται στα μισά του δρόμου μεταξύ ενός αυτοκινήτου δρόμου και ενός πρωτότυπου Le Mans. Αποκλειστικό και με τιμή τριών εκατομμυρίων ευρώ, δεν ήταν εμπόδιο για μια μονάδα Project One να ταξιδέψει στην Πορτογαλία.
Yamaha OX99-11
Η σύνδεση της Yamaha με τη βιομηχανία και τους αγώνες αυτοκινήτου είναι μακρά. Η μάρκα ασχολήθηκε με τη Formula 1 από το 1989, έχοντας προμηθεύσει κινητήρες σε Jordan, Tyrell και Brabham. Από εκεί στο OX99-11, εφαρμόζοντας την τεχνολογία που αναπτύχθηκε στον διαγωνισμό, ήταν ένα «άλμα». Δύο καθίσματα, σε σειρά ή το ένα πίσω από το άλλο, επιτρέποντας μια κεντρική θέση οδήγησης, έμοιαζαν με πρωτότυπο κατευθείαν από το Le Mans.
Το αποκορύφωμα ήταν το προωθητικό του, που προέρχεται από αυτά που παρέχονται στη Formula 1. ένας 3.5 V12 με πέντε βαλβίδες ανά κύλινδρο — 60 βαλβίδες συνολικά — που χρησιμοποιήθηκε στο Brabham BT59, ήταν «πολιτισμένος», αποδίδοντας πάνω από 400 ίππους (διάφορες πηγές λένε 450 ίππους) αλλά στις ιλιγγιώδεις 10.000 σ.α.λ. Η απόδοση επιδεινώθηκε από το χαμηλό βάρος του OX99-11: μόλις 850 κιλά.
Κατασκευάστηκαν τρία πρωτότυπα, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την παραγωγή τους «σε σειρά» από το 1994, αλλά αυτό δεν θα συνέβαινε ποτέ. Η εκτιμώμενη τιμή για κάθε μονάδα ήταν ένα εκατομμύριο δολάρια (λίγο πάνω από 876.000 ευρώ).
BMW 02
Συγκεντρώσαμε 7 μονοθέσια που έλαβαν κινητήρες της Formula 1, αλλά τι κάνει αυτό το όγδοο αυτοκίνητο εδώ, και για περισσότερα τόσο μέτρια όσο το BMW 1600-2?
Σε αντίθεση με τα άλλα μέλη αυτής της λίστας, εδώ η πορεία ήταν αντίστροφη, δηλαδή, η M10, ο κινητήρας που τροφοδοτούσε τη σειρά 02 — από την αρχική 1600-2 έως την tii του 2002, χωρίς να ξεχνάμε το τρελό Turbo του 2002 — ήταν ο κινητήρας που χρησίμευσε ως βάση για τα M12 και M13 (με μόλις 1,5 λίτρο) που χρησιμοποιήθηκαν στη Formula 1 τη δεκαετία του 1980, στην πρώτη εποχή των turbo της F1.
Το μικρό αλλά στιβαρό μπλοκ ήταν ο μηχανικός ορισμός της εμβέλειας - είχε κάνει τόσο επιτυχημένη καριέρα στο δρόμο όσο και στην πίστα. Αν και πολλά από τα εξαρτήματά του έχουν τροποποιηθεί, το ίδιο το μπλοκ παρέμεινε αμετάβλητο — εντυπωσιακό αν αναλογιστεί κανείς τι ζητήθηκε από αυτό. Προφανώς, στο υψηλότερο στάδιο εξέλιξής του (1986) έφτασε τους 1400 ίππους στα προσόντα!
Ο Nelson Piquet κέρδισε το πρωτάθλημα της Formula 1 το 1983 στο Brabham BT52 εξοπλισμένο με αυτόν τον κινητήρα — 650 ίππους στον αγώνα και περισσότερους από 850 ίππους στους προκριματικούς. Συγκρίνετε με τα μοντέλα δρόμου, όπου η M10 είχε 170 ίππους στην άγρια BMW Turbo του 2002, με χωρητικότητα 2,0 λίτρα.
Περίμενε, δεν έχει τελειώσει ακόμα. Υπάρχει χώρος για μερικά ακόμη παραδείγματα… Αν και δεν έχουν κινητήρα προερχόμενο από μονοθέσιο της Formula 1, σχετίζονται άμεσα με την πειθαρχία.
Aston Martin Valkyrie
Ας είμαστε ειλικρινείς, η Aston Martin Valkyrie δεν έχει κινητήρα Formula 1 — αλλά είναι όλα σχεδιασμένα από τους ίδιους ανθρώπους που σχεδιάζουν τα μονοθέσια του κλάδου. Είναι μια κοινή προσπάθεια της βρετανικής μάρκας και της ομάδας Formula 1 της Red Bull. Κορυφαίος του έργου είναι ο Adrian Newey, ο σούπερ μηχανικός που έχει σχεδιάσει αμέτρητα νικητήρια μονοθέσια της Formula 1, είτε για την Williams, τη McLaren ή, φυσικά, τη Red Bull.
Όσο για τις προδιαγραφές, κόβουν την ανάσα. Θα είναι εξοπλισμένο με ατμοσφαιρικό κινητήρα V12 και χωρίς κανενός είδους ηλεκτρική υποβοήθηση (λόγω του βάρους των μπαταριών) — θυμίζοντας άλλες εποχές στη Formula 1. Χάρη σε αυτήν την επιλογή, το Valkyrie υπόσχεται να έχει ένα από τα καλύτερα αναλογίες βάρους προς ισχύ στην ιστορία, φτάνοντας το όριο του 1 kg για κάθε cv.
Lexus LFA
Το πρώτο και, προς το παρόν, μοναδικό υπεραυτοκίνητο της Lexus, δεν έχει κινητήρα Formula 1. Αλλά την ανάπτυξη του θορυβώδους V10 της χειρίστηκε η ίδια ομάδα που ανέπτυξε τους κινητήρες για την Toyota στη Formula 1.
Περισσότερο από την απόδοση, ήταν ο ήχος που εξέπεμπε ο κινητήρας 4,8 l V10 και 560 ίπποι που εντυπωσίασε. Ένας άκρως μελωδικός κινητήρας, ικανός να φτάσει τις 9000 σ.α.λ.! Αυτό το ιαπωνικό σούπερ σπορ αυτοκίνητο έφτασε τα 100 km/h σε μόλις 3,6 και έφτασε τα 325 km/h τελική ταχύτητα.